Werken bij Humane Zorg
Kernwaarden van Humane Zorg als werkgever
Humaan
Humane zorg gaat als werkgever op eenzelfde manier met haar medewerkers om als dat er door hen met de cliënt wordt omgegaan: humaan; écht menselijk richting cliënten en werknemers. Door de kleinschaligheid van de organisatie heerst er een oprechte warme persoonlijke benadering en familiaire cultuur. Humane Zorg is een laagdrempelige organisatie waardoor werknemers snel worden betrokken en makkelijk kunnen binnenlopen bij het bestuur.
Lerend
Binnen Humane Zorg heerst er een cultuur gericht op leren. In deze leercultuur staat openheid, creativiteit en het verkennen van nieuwe mogelijkheden centraal. Humane Zorg biedt optimaal de ruimte aan professionele ontwikkeling en inzetbaarheid van de werknemers. Werknemers in de organisatie kunnen en mogen leren en krijgen waardering als ze willen leren. Ook reflecteren werknemers op hun eigen handelen en vragen ze veelvuldig om feedback, om zo voortdurend in ontwikkeling te blijven. Zo bouwen de werknemers mee aan de groei en ontwikkeling van de organisatie.
Inclusief
Bij Humane Zorg is er ruimte voor verscheidenheid. Net als de samenstelling van de stad Rotterdam, en daarmee ook het cliëntenbestand, is de organisatie divers en inclusief. Iedereen in de organisatie mag en kan zichzelf zijn. Werknemers voelen zich vrij om hun mening te geven, voelen zich gewaardeerd en gerespecteerd en kunnen zich in een veilige leeromgeving ontwikkelen.
Flexibiliteit
Dit onderzoek laat zien dat werknemers een grote mate van afwisseling, flexibiliteit en vrijheid tijdens hun werkzaamheden ervaren. Werknemers ervaren veel flexibiliteit in het plannen en uitvoeren van zijn of haar werkzaamheden. Zo plannen werknemers hun werkweek op basis van hun cliëntenbestand zelf in, zodat het afgestemd is op hun privéleven.
“Je ondersteunt je medemens in het verbeteren en stabiel houden van de persoonlijke situatie en maatschappelijke positie, waar die dat (nog) niet zelf kan.”
Wie ben ik?
Ik ben Anushka Soekhradj, 28 jaar en sinds juni 2020 werkzaam als begeleider binnen het allerleukste bedrijf in Rotterdam: Humane Zorg. Ik heb een achtergrond in de marketing, maar heb twee jaar geleden een carrièreswitch gemaakt toen ik bij Humane Zorg kwam werken dankzij Mehmet (directeur). Hij was destijds al mijn werkgever bij een ander bedrijf, maar hij vond mij beter passen in de zorg. In het begin was dit nog spannend voor me en wist ik niet zeker of de zorg echt wat voor mij was. Dankzij de ondersteuning en bijscholing die ik heb gekregen, ontdekte ik kwaliteiten van mezelf die lange tijd verborgen zijn gebleven of die ik niet zag als kwaliteit. Sinds ik hier werkzaam ben, kom ik volledig tot mijn recht. Ik doe werk dat dicht bij mezelf ligt en dat past bij wie ik ben. Ik ben nog altijd dankbaar dat ik deze kans kreeg en greep.
“Zorgverlener binnen Humane Zorg ben je omdat het in je aard zit.”
Het werk dat ik doe is inhoudelijk heel gevarieerd: soms ben ik onderweg en ga ik samen met cliënten naar (gemeentelijke) instanties. Een andere keer ga ik samen met de cliënt een hapje eten om een band op te bouwen. Weer een andere dag werk ik op kantoor aan administratieve werkzaamheden. Het is nooit saai: als ik ’s ochtends opsta, weet ik niet wat de dag zal brengen. Wij werken in principe met één begeleider per casus, maar eigenlijk wordt een casus door het gehele team gedragen, doordat er tijdens de wekelijkse zorgoverleggen met je wordt meegedacht over het optimaliseren van het zorgtraject dat je samen met de cliënt fasegewijs doorloopt.
Zorgverlener binnen Humane Zorg ben je omdat het in je aard zit. Het is dus niet van 9 tot 5, maar vanuit je hart. Deze dienstbaarheid is kenmerkend voor onze werknemers. Je wordt gedragen door een warm team en ondersteunt je collega’s waar je kunt, door mee te denken en te doen. Ik geloof dat de kwaliteit van je functioneren afhangt van hoeveel plezier je in je werk hebt en de mate waarin jij lekker in je vel zit.
“Het contact is integer, persoonlijk en toegankelijk.”
Collegialiteit is een belangrijk begrip binnen Humane Zorg. We letten op elkaar en waarborgen een veilige samenwerking. Het contact met zowel collega’s binnen dezelfde functie als leidinggevenden is integer, persoonlijk en vooral heel toegankelijk. Ik kan binnen dit team open en mezelf zijn en bij ons op kantoor is het gezellig en warm. Wat ons bovendien bijzonder maakt, is de culturele diversiteit binnen het team, die bijna een afspiegeling vormt van de stad Rotterdam. Vandaar dat we liefhebber zijn van gezamenlijk eten. Er is ook begrip voor elkaars achtergrond, zonder al te veel woorden. Dit is iets wat we ook terugkrijgen van cliënten: de zorg die we bieden beantwoordt aan cultuurgevoelige kwesties.
“Je wordt gezien en gewaardeerd om jouw unieke talenten, ervaring en inbreng.”
Het leukste aan werken bij Humane Zorg is het jonge multiculturele team waarbinnen je werkt en het feit dat je geen nummertje bent in een massale organisatie. Je wordt gezien en gewaardeerd om jouw unieke talenten, ervaring en inbreng. De nadruk ligt op de rol die jij op basis daarvan kunt vervullen binnen de organisatie. Daarnaast is er veel aandacht en ruimte voor zelfontplooiing en doorgroei. In het kader hiervan vormen de scholings- en teambuildingdagen en intervisies een belangrijk onderdeel van ons werkproces.
“Niet voor ‘zachte eitjes’.”
Voor een begeleider zijn weerbaarheid, een lange adem hebben en veerkracht belangrijke eigenschappen. Daarom wil ik benadrukken dat dit werk niet voor ‘zachte eitjes’ is. Je moet stevig in je schoenen staan of in elk geval bereid zijn te leren hoe je sterke wortels kweekt. Ze noemen dit niet voor niets dankbaar werk: je ondersteunt je medemens in het verbeteren en stabiel houden van de persoonlijke situatie en maatschappelijke positie, waar die dat (nog) niet zelf kan.
“Het belangrijkste is de band tussen een begeleider en een cliënt. Het moet professioneel zijn en tegelijkertijd sta je naast je cliënt.”
“Er wordt altijd rekening gehouden met iemands cultuur, geloof en afkomst.”
Wie ben ik?
Ik ben Chiara en ben half Moluks en half Nederlands. Om met de woorden van spoken-wordkunstenaar Amara van der Elst te spreken: ik ben twee verhaallijnen ineen. Voor mij is racisme niet geheel onbekend op de werkvloer. Daarom vind ik het extra mooi om te zien dat Humane Zorg juist meer oog heeft voor cultuur, zowel bij cliënten als bij personeel. Er wordt altijd rekening gehouden met iemands cultuur, geloof en afkomst. Toen ik mijn contract ging ondertekenen, zag ik dat daarin stond vermeld dat het verboden is om racistische opmerkingen te maken. Hoewel men het misschien als vanzelfsprekend ziet dat je die opmerkingen niet maakt, is dit de eerste keer dat ik dat zag staan in een contract. Dat vond ik fantastisch! Naast dat oog hebben voor cultuur binnen Humane Zorg, werken we transparant … letterlijk. Het kantoor waar de directeur zit is gemaakt van glas, transparant dus. We moeten namelijk geen geheimen hebben voor elkaar en de drempel om naar het management te stappen moet zo laag mogelijk zijn. Tot nu toe ga ik dan ook rustig met mijn problemen naar het management, zonder eerst even flink te zweten. Daarnaast zijn er mogelijkheden voor persoonlijke ontwikkeling, niet alleen voor de cliënten, maar ook voor de medewerkers.
“Al op dag één werd ik warm verwelkomd.”
Op dit moment werk ik ruim acht maanden bij Humane Zorg en ik moet zeggen: de tekst uit de vacature was niet gelogen. Al op dag één werd ik warm verwelkomd binnen het team. Dit vond ik in eerste instantie best spannend, aangezien het team de indruk gaf elkaar al jaren te kennen. Na een week kwam ik erachter dat dit helemaal niet het geval was. Ik ervaarde al heel snel de betrokkenheid in het team. Collega’s vragen dagelijks aan elkaar hoe het gaat. Dat is geen sociaal wenselijk gedrag, maar uit oprechte interesse.
“Je werkt flexibel en voornamelijk outreachend.”
Als begeleider moest ik in eerste instantie even wennen aan de werkwijze. Bij Humane Zorg vul je namelijk je eigen agenda. Nadat ik eenmaal gewend raakte aan de flexibiliteit daarvan, bleek dit een fijne manier van werken. Voor mijn cliënten probeer ik altijd vaste afspraken te maken, zodat zij ook enige structuur hebben in hun week. Echter, een week loopt vaak anders dan gepland. Toch hoort dat erbij; daarvoor werk je ook met mensen. Bij Humane Zorg pas je je waar dat nodig is en kan aan je cliënt aan; je werkt flexibel en voornamelijk outreachend. Het belangrijkste in het traject van een cliënt vind ik de band tussen de begeleider en de cliënt. Die moet professioneel zijn en tegelijkertijd moet je als begeleider naast je cliënt staan. Wanneer een cliënt je vertrouwt, gaat de samenwerking makkelijker en loop je niet steeds achter de feiten aan.
“Als team staan we iedere dag voor elkaar klaar.”
De doelgroep klinkt soms spannender dan die is. Natuurlijk zijn er cliënten die je even laten zweten, omdat ze de neiging hebben delictgedrag te vertonen, maar velen komen hier ook met een concreet doel dat ze graag willen behalen, zoals zelfstandig wonen met een betaalde baan en ‘het burgerlijke leven’ leiden. Het kan gebeuren dat je vastloopt in je caseload of in het traject van je cliënt. Dit heb ik ook een aantal keer meegemaakt. Het is erg prettig dat ik met deze problemen bij mijn collega’s terecht kan. Als team staan we iedere dag voor elkaar klaar en helpen we elkaar wanneer dit kan en nodig is. Ik ervaar een warme familiaire sfeer binnen het bedrijf en dat maakt het werken bij Humane Zorg nog leuker.
“Als coördinator vind ik het belangrijk dat onze begeleiders en hun cliënten zich gehoord en gezien voelen.”
Wie ben ik?
Mijn naam is Jurandy Martien en ik ben sinds januari 2022 werkzaam als trajectcoördinator bij Humane Zorg. Ik ben geboren op de Nederlandse Antillen en woon sinds mijn 12e in Nederland. Ik heb sociaal pedagogisch werk (SPW) gestudeerd en ben daarna gaan werken in de psychiatrie. Na de nodige werkervaring heb ik besloten om hbo culturele en maatschappelijke vorming te studeren, met als specialisatie human research en talent development. Deze studie heeft mij ertoe geïnspireerd om mij blijvend in te zetten voor mijn medemens; in het bijzonder in de hulpverlening. Hierdoor kan ik mijn steentje bijdragen aan een veiligere maatschappij, zonder dat mensen worden uitgesloten.
“Uiteenlopende werkzaamheden”
In mijn werk als trajectcoördinator zijn mijn dagen heel uiteenlopend wat betreft de werkzaamheden: van intakes, meedenken in cliëntentrajecten, begeleiders ondersteunen en contact onderhouden met diverse ketenpartners tot aan het aanschrijven van urgenties en/of fondsen. Als coördinator vind ik het belangrijk dat onze begeleiders en hun cliënten zich gehoord en gezien voelen. Dit wil ik ook graag overbrengen op het team. Ieder mens heeft bestaansrecht en mag hierin erkend worden met alle bijbehorende kwaliteiten. Hulpvragen van de cliënt, hun vermogen, intrinsieke motivatie en toekomstperspectief zijn leidend bij het behalen van de afgesproken zorgdoelen.
“De saamhorigheid en de focus op persoonlijke groei hebben mij verrast.”
Mijn eerste ervaring bij Humane Zorg was anders dan ik gewend was en anders dan wat deze branche kenmerkt. De saamhorigheid in de organisatie en de focus op persoonlijke groei en ontwikkeling hebben mij verrast. Onze naam komt in de praktijk tot leven, omdat wij zowel het belang van de cliënt als van de medewerker vooropstellen. Dit vergt een andere manier van denken dan ik gewend ben, omdat deze aanpak, zoals de naam zegt, heel humaan is.
“Iedereen heeft recht op individualiteit en doet ertoe.”
Kenmerkend voor onze organisatie is dat iedereen hier welkom is. Dit geldt niet alleen voor cliënten, maar ook voor medewerkers. We zijn uniek in onze diversiteit en inclusiviteit. Iedereen heeft recht op individualiteit en doet ertoe. Dit uit zich in een personeelsbeleid waar ruimte is voor elke etniciteit, leeftijd, persoonlijkheid en levensvisie. Op deze manier kunnen we onze cliënten het best voorzien van zorg op maat.
“Werken als persoonlijk begeleider bij Humane Zorg voelt als pure rijkdom als je zo gepassioneerd bent als ik!”
Wie ben ik?
Mijn naam is Jamilla van Opstal, 31 jaar en zorgverlener in hart en nieren. Doordat ik de oudste ben van twee, met dove ouders, is zorgen voor anderen er met de paplepel ingegoten. Als klein meisje moest ik al bellen met instanties als er iets aan de hand was en proberen uit te leggen wat er nodig was. Zo sprak ik namens en vóór mijn ouders en kwam ik voor hen op bij de moeilijkheden die zij ervaarden in de maatschappij. Dit is dan ook mede de reden voor mijn strijdlustige karakter; ik doe er alles aan om iets voor elkaar te krijgen en ga hierbij door het vuur voor iemand. Ik ben begonnen in de ouderenzorg, op mijn negentiende. Zo kwam ik de zorgwereld binnen. Met ontzettend veel plezier en liefde voor het vak heb ik dit twaalf jaar gedaan. Ik ben begonnen als huishoudelijke hulp en ben opgeklommen tot verzorgende IG. Omdat ik een groot verantwoordelijkheidsgevoel heb en het leuk vind om te coördineren, heb ik nog een opleiding gedaan, tot eerst verantwoordelijke verzorgende. Naast het verzorgen van mensen was ik altijd bezig met welzijn en gedrag: hoe gaat het nou echt met iemand en wat is de oorzaak van bepaald gedrag? Ik raakte hier steeds meer mee bezig en besloot twee jaar geleden om de overstap te maken en het werk/leertraject aan te gaan met de opleiding MMZ4 tot agogisch medewerker in de psychiatrie. Dolgelukkig was ik dat ik mijn droom achternaging! Toch voelde ik me na een tijdje ongelukkig en ik kon maar niet begrijpen waarom. Ik werkte immers eindelijk met de doelgroep waarmee ik graag wilde werken.
“Ik wilde werken volgens de visie waar ik voor sta.”
In november 2021 had ik er genoeg van. Ik wilde niet meer ongelukkig zijn en niet meer werken met collega’s die ongemotiveerd zijn en een roddelcultuur in stand blijven houden. Ik was het zat dat ik steeds te horen kreeg dat ik ‘te snel’ ging in de hulpverlening die ik wilde bieden, want voor wie ging ik nou eigenlijk te snel? De cliënten boekten immers vooruitgang in hun herstel en waren tevreden met de geboden hulp; daar gaat het toch om? Ik was het zat dat men mij ‘klein’ wilde houden en dat ik continu het gevoel had dat ik me anders voor moest doen dan ik was. Ik wilde werken volgens de visie waar ik voor sta, maar bedacht me dat dit wellicht niet geheel mogelijk was binnen een grote organisatie waar het, mijns inziens, vaak draait om de cijfers, en de cliënten/medewerkers vaak een nummer zijn. Zo wordt de essentie van ons beroep uit het oog verloren en is er vooral sprake van ‘pappen en nathouden’. Dat is niet waarom ik dit vak gekozen heb. Ik wil mensen helpen groeien en wil samen met hen ontdekken waar ze stagneren, op zoek naar geluk in deze toch al ingewikkelde maatschappij. Met hen wil ik er alles voor inzetten om te bewerkstelligen dat ze gelukkig zijn. Daarbij wil ik mijn kwaliteiten inzetten en ideeën delen die tot positieve ontwikkelingen kunnen leiden. Toen was daar Humane Zorg. Alsof het zo moest zijn, kwam deze organisatie op mijn pad en daar ben ik tot op de dag van vandaag zeer dankbaar voor. Niet eerder heb ik voor een zorginstelling mogen werken waar cliënt EN medewerker centraal staan; waar geluisterd wordt naar elkaar en meegedacht wordt MET elkaar in plaats van over elkaar. Humane Zorg doet zijn naam eer aan en ik ben trots dat ik daar onderdeel van mag zijn.
“Ik voelde geen veroordeling, enkel oprechtheid.”
Mijn eerste sollicitatiegesprek was met de directeur zelf. Dat vond ik op zich al iets bijzonders, want bij welk bedrijf kom je zoiets tegen? Het was een heel prettig en open gesprek. Ik had mezelf voorgenomen om eerlijk te benoemen wat ik zoek in een werkplek en daar was alle ruimte voor. Ik voelde geen veroordeling, enkel oprechtheid. Na dit gesprek werd ik binnen een dag al gebeld voor een tweede gesprek; dit keer met de zorgmanager. Dit was eveneens een prettig gesprek. Er werd benoemd dat iedereen gelijk is en dat er waarde gehecht wordt aan de mening van de medewerkers. Ook werd me verteld dat de drempel laag is als je met vragen naar het management gaat. Verder kwamen eerlijkheid en transparantie naar voren als begrippen die belangrijk zijn voor Humane Zorg, en vooral dat er géén roddelcultuur is. Al deze informatie en het feit dat ik ambulant kon werken, mijn eigen agenda kon inplannen en mijn creativiteit kwijt zou kunnen, maakten dat ik voor Humane Zorg gekozen heb. Dit was de beste keuze ooit; ik voel me zo bevrijd! Ik voel me vooral gezien, gehoord en gewaardeerd. Alles wat de leidinggevenden tijdens de sollicitatiegesprekken benoemden is waar; er is niets van gelogen.
Wat een verademing! Wat is iedereen open en vriendelijk! Wat een jong en multicultureel team en wat voelt het alsof je gelijk in een familie stapt! Gelukkig blijkt na een aantal maanden dat deze eerste indruk nog steeds klopt en dat dit de dagelijkse sfeer binnen Humane Zorg is. Waar bij de meeste zorginstellingen de leidinggevenden als hiërarchisch hoger aanvoelen, is dat hier totaal niet het geval. Ik zou soms zelfs vergeten dat de zorgmanager een manager is!
“Het werk is goed te combineren met belangrijke privéafspraken.”
Werken als persoonlijk begeleider bij Humane Zorg voelt als pure rijkdom als je zo gepassioneerd bent als ik. De vrijheid die je krijgt om je eigen agenda in te vullen om de benodigde werkzaamheden uit te voeren is heerlijk. Het is ook heel goed te combineren met je belangrijke privéafspraken. Omdat ik zorg draag voor mijn dove ouders, komt het regelmatig voor dat ik met een van hen mee moet naar belangrijke afspraken. Hier plan ik vervolgens afspraken met cliënten omheen. Zo kan ik werk en privé combineren.
Geen dag is hetzelfde en geen dag loopt zoals gepland. Zo denk ik weleens dat ik een rustige dag voor de boeg heb, en zo is het ineens het eind van de dag en heb ik het ontzettend druk gehad met allerlei telefoontjes/overleggen/regeldingen. Zo kan het ook voorkomen dat er op stel en sprong sprake is van een dringende situatie die flink wat overuren van je brein kan vragen. Je moet dan nadenken over hoe je de situatie zo snel mogelijk weer stabiel krijgt en hiervoor alles uit de kast halen. Het is zó fijn om daarbij vertrouwen en vrijheid te krijgen om acties te mogen uitzetten. Voor iemand als ik, die van aanpakken en actie houdt, is dit erg bevredigend. Gelukkig is het ook weer zo dat, mocht je ergens hulp bij nodig hebben, iedereen ervoor openstaat om je van hulp te voorzien. Het maakt niet uit of je hulp vraagt aan een collega-begeleider, trajectcoördinatoren, de manager, de administratie, de technische dienst; iedereen is onwijs behulpzaam en geduldig!
Vooral uitzonderlijk is de aandacht die er voor de medewerker is en de waardering die je krijgt voor dat wat je doet. Er is niet alleen oog voor het verloop van de trajecten van de cliënten, maar tegelijkertijd ook voor het welzijn van de medewerker, om ervoor te zorgen dat je als medewerker met plezier blijft werken en om te voorkomen dat je overbelast raakt om wat voor reden dan ook.
Ik ben trots op het werk dat ik doe, omdat iedereen een kans krijgt. Cliënten die bij andere zorginstellingen als het ware zijn opgegeven, krijgen bij ons een kans om te leren hoe ze op een gezonde manier weer mee kunnen draaien in de maatschappij. De cliënten worden niet afgeschreven, maar worden gezien; hun rugzak wordt gezien. Binnen Humane Zorg doen wij er alles aan om ervoor te zorgen dat de maatschappij ook hen weer gaat zien.
“Elke dag bij Humane Zorg is een feestje!”
Humane Zorg is jong en multicultureel; hier wordt ook bewust voor gekozen, vanwege de multiculturele doelgroep. Wat mij voornamelijk heeft verbaasd, is de gedrevenheid van al mijn collega’s om tot positieve resultaten te komen. Het is fantastisch om met mensen te werken die snappen waar het in ons vak om gaat! Humane Zorg is uitzonderlijk vanwege de zorgzaamheid onderling en richting de personeelsleden. Nog nooit heb ik meegemaakt dat daar zoveel aandacht aan wordt geschonken. Het resultaat is er ook naar; iedereen werkt met plezier! Je wordt gezien, gehoord en gewaardeerd. Niets is gek. Er wordt gedacht in mogelijkheden en niet in onmogelijkheden. Humane Zorg investeert ook in groei en ontwikkeling van de medewerkers en stimuleert dit enorm.
Het is wellicht cliché om te zeggen, maar elke dag bij Humane Zorg is een feestje! De afwisseling tussen thuiswerken, cliëntbezoeken en naar kantoor gaan, maakt dat er geen sleur in je werkdagen komt. Het is altijd een en al gezelligheid op kantoor; humor hebben is een vereiste! Naar kantoor gaan is overigens wel een beetje gevaarlijk. Onze lieftallige backofficemedewerkster zorgt namelijk altijd voor het lekkere eten dat voor elke medewerker voor het grijpen ligt. Dat kan ervoor zorgen dat de kilo’s er snel aan zitten!
“Het meest waardevolle in mijn werk vind ik het gevoel dat ik een positieve bijdrage lever aan de maatschappij en zorg kan bieden aan een doelgroep die erg veel moeilijkheden ervaart met aarden.”
Wie ben ik?
Mijn naam is Michael Birnie en ik ben 27 jaar oud. Ik ben hier begonnen als persoonlijk begeleider, maar vervul momenteel de functie van gedragsdeskundige. Sinds mei 2021 ben ik werkzaam bij Humane Zorg. De doelgroep waar Humane Zorg mee werkt, spreekt mij heel erg aan. Ik hou namelijk van uitdagingen en dit is uitdagend werk. Tijdens het sollicitatiegesprek kwam ook naar voren dat er veel mogelijkheden tot groei zijn bij Humane Zorg en dat is ook gebleken uit de afgelopen periode.
“Er is een gezonde dosis humor aanwezig.”
Het is leuk om te zien hoe de groepsdynamiek is binnen het team. Iedereen probeert elkaar te helpen en aan te vullen waar nodig. Elke collega heeft een open houding; iedereen is bereid om elkaar te helpen. Daarnaast is er een gezonde dosis humor aanwezig op de werkvloer. Mijn eigen werkzaamheden zijn ook erg breed en ik vind het fijn dat ik in mijn kracht wordt gezet binnen deze organisatie. Uit de werkzaamheden die ik krijg, blijkt dat er veel vertrouwen is in mij. Zo werd i
Bij Humane Zorg is er dan ook echt oog voor het individu. Het management kijkt naar persoonlijke groei en naar hoe jij als werknemer, tijdens het uitvoeren van je werkzaamheden, in je kracht kan worden gezet. Daarnaast is Humane Zorg ook een organisatie die erg groeit en wil dat de werknemers meegroeien. Dat is ook terug te zien in de cursussen en opleidingsmogelijkheden die Humane Zorg aanbiedt.
Waar ik op dit moment mee bezig ben…
Mijn werkzaamheden bestaan uit het accorderen van signaleringsplannen en recidive-risicotaxaties, en het helpen van de persoonlijk begeleiders om deze documenten op te stellen. Verder hou ik in de gaten of deze documenten bijtijds afgerond worden. Daarnaast zoom ik in op de casussen van cliënten, om te kijken waar hulp nodig is, op het niveau van hun gedrag. Dit doe ik allemaal in overleg met onze zorgcoördinator Jurandy. Verder voer ik intakegesprekken met potentiële cliënten en die intakes worden dan weer besproken tijdens een meeting met de intakecommissie. Tenslotte zorg ik er samen met Jurandy voor dat de caseload van de begeleiders besproken wordt. Er wordt dan gekeken naar alle factoren die kunnen helpen om de begeleiders in hun kracht te zetten.
“We faciliteren voor cliënten veel mogelijkheden om te groeien.”
Het meest waardevolle in mijn werk vind ik het gevoel dat ik een positieve bijdrage lever aan de maatschappij en zorg kan bieden aan een doelgroep die erg veel moeilijkheden ervaart met aarden. We faciliteren voor cliënten veel mogelijkheden om te groeien en de volgende stap te zetten in hun leven.
Mijn allerleukste dag ooit…
In mijn tijd als persoonlijk begeleider heb ik met een cliënt een leuke dag meegemaakt; we gingen samen wandklimmen. Mijn cliënt had het op dat moment erg moeilijk met privézaken, maar hij kon die dag niet stoppen met glimlachen. Het was erg fijn om te zien dat ik dit voor hem kon betekenen!
Hij ervaarde het als prettig, dus dan kan de zin over in het diepe gegooid worden direct aangevuld worden met iets positiefs. Al snel werd ik in het diepe gegooid, omdat dit voor mij het prettigst werkt en dit bleef niet onopgemerkt. Ook hieruit blijkt dat er oog is voor het individu.
Ik denk eigenlijk dat het ook aan dat vertrouwen moet worden gekoppeld, want dat vertrouwen komt tot uiting in het feit dat hij in het diepe werd gegooid. Is dit ook ok, zo? In de volgende alinea zeg ik ‘dan ook echt’ om nog even terug te verwijzen naar dat ze met die actie oog hadden voor hem als individu.